“María soliña”. Celso Emilio Ferreiro
Maria Soliña Polos camiños de Cangas a voz do vento xemia: ai, qué soliña quedache, María Soliña. Nos areales de Cangas muros de noite se erguian : ai, qué soliña quedache, María Soliña. As ondas do mar de Cangas acedos ecos traguían: ai,qué soliña quedache, María Soliña. As gueivotas sobre Cangas soños de medo tecían: […]Read Post ›