manolic María Mariño (Noia 1907- Seoane do Courel 1967) vive a súa infancia e mocidade en Noia, en 1947 trasládase ao Courel onde coñece a a Uxío Novoneyra que promove a publicación do seu primeiro libro “Palabra no Tempo”, editado en 1963. Dedicóuselle o Día das Letras Galegas do 2007. Gustoume esta poesía intimista […]Read Post ›
Como hoxe é o día mundial da poesía e o taller ten organizada unha viaxe ao Courel pareceume axeitado poñer no blog este poema que sempre me gustou. Uxío Novoneyra (Parada do Courel 1930- Compostela 1999) é o poeta do Courel, sendo esta terra o principal referente para os seus versos. Xunto con Manuel María […]Read Post ›
Como conmemoración do Día da Muller Traballadora pareceume axeitado poñer esta poesía de Olga Novo (Pobra do Brollón 1975) dedicada a súa nai e a todas as mulleres da súa xeración. Está interpretada libremente polo grupo Xardín Desordenado, no Cd “Aprendendo a ladrar” (2015). Querida mamá: estou aprendendo a ladrar. une saison en enfer. repite […]Read Post ›
O 24 de Febreiro conmemórase en Galicia o “Día de Rosalía“( 180 aniversario do seu nacemento). Para celebralo neste blog, elixín esta poesía do seu libro “Cantares Gallegos” (1863). Rosalía de Castro expresa de forma maxistral as paixóns humanas, neste caso é a muller a que traizoa ao home. Está interpretada polo dúo Soas formado […]Read Post ›
Geraldo Bessa Victor (Luanda 1917- Lisboa 1985) foi un escritor, poeta, ensaísta e xornalista angolano. No poema “O menino negro não entrou na roda”, publicado na década dos 40 do século pasado, foi un pioneiro denunciando a discriminación racial. Esta é a primeira canción musicada por Luís Cília. Foi gravada no seu primeiro disco “Portugal […]Read Post ›
Xesús Lorenzo Varela (La Habana 1916- Madrid 1978) foi xornalista, crítico de arte, tradutor e poeta. Fillo de emigrantes galegos, retorna da Arxentina, coa súa familia, estudando o Bacharelato en Lugo nos primeiros anos 30, no 1934 marcha a Madrid a estudar Filosofía e Letras. Esta etapa interrómpese coa Guerra Civil onde ten unha participación […]Read Post ›
María Lado (Cee 1979) é unha escritora e actriz galega que formou parte do Batallón Literario da Costa da Morte. Escribiu este poema, que me gusta moito, no 2009 para lanzar ao mar metido nunha botella. Forma un dúo artístico con Lucía Aldao, chamado Aldeolado, conxugando música e verso. para o océano ti eras […]Read Post ›
O “Cante Alentejano” foi declarado pola UNESCO Patrimonio Cultural Inmaterial da Humanidade no ano 2014. É un xénero musical popular do Alentexo, Portugal, no que figuran poemas de temática tradicional e contemporánea tan fermosos como este. Fui à fonte beber água Achei um raminho verde Quem o perdeu tinha amores Quem o perdeu tinha amores […]Read Post ›
Celso Emilio Ferreiro ( 1912-1979) é o máximo expoñente da poesía social en lingua galega. O seu libro “Longa noite de pedra” foi publicado en 1962. O poema que da nome a este libro procede da experiencia persoal vivida cando foi encarcerado no convento de Celanova no 1937. As poesías deste libro foron un referente […]Read Post ›
O sábado, 13 de xaneiro, asistín ao Festival Internacional da Lusofonía “ Cantos na maré“, en Pontevedra. Foi emocionante escoitar a cantantes de: Portugal, Brasil, Guinea Bissau, Angola e Galicia cantar todos xuntos esta canción de Uxía Senlle , organizadora deste festival, que se ven celebrando desde hai 13 anos. CANTOS NA MARÉ Cantos na […]Read Post ›
O “Día das Letras Galegas” deste ano 2017 está adicado a Carlos Casares (1941-2002), escritor que cultivou sobre todo a Narrativa con relatos, novelas, contos para nenos, ensaios; colaborou en numerosas revistas e xornais, fixo traduccións ao galego e tamén escribiu poemas. Foi membro da Real Academia Galega, diputado autonómico no primeiro parlamento de Galicia, […]Read Post ›
Fernando Pessoa (1888-1935) é considerado un dos poetas mais importantes en lingua portuguesa. O poema “Ó sino (campá) da minha aldeia”, publicado na revista Renascença no ano 1914, recórdame ao poema “Campanas de Bastabales” de Rosalía de Castro. Ó sino da minha aldeia, Dolente na tarde calma, Cada tua badalada Soa dentro da minha […]Read Post ›
Darío Xohán Cabana (Roás– Terra Chá 1952) ten unha extensa obra de poesía, narrativa e traduccións, é académico da Real Academia Galega. Coñecino en Roás cando era un neno que iba gardar as vacas sempre co libro debaixo do brazo. María Balteira, destinataria de numerosas cantigas trovadorescas galego-portuguesas, foi unha soldadeira que frecuentou a corte […]Read Post ›
M Eugénio de Andrade ( Fundão 1923- Porto 2005) é unha das voces mais relevantes da lírica portuguesa do século XX. Green God, do seu libro “As maos e os frutos” (1948), é un dos seus poemas mais coñecidos. Green God ( Green Man) é un deus celta das florestas e das plantas que se […]Read Post ›
Verdes São Os Campos é un poema de Luís de Camões ,musicado por Zeca Afonso, cántao Uxía en Cantos na Maré, que é un Festival Internacional da Lusofonía celebrado en Galicia (Pontevedra) desde o ano 2003. Verdes são os campos, De cor de limão: Assim são os olhos Do meu coração. Campo, que te […]Read Post ›
Chico César (Paraíba 1964) é un poeta, cantor, compositor, escritor e xornalista brasileiro. A primeira vista Quando não tinha nada, eu quis Quando tudo era ausência, esperei Quando tive frio, tremi Quando tive coragem, liguei… Quando chegou carta, abri Quando ouvi Prince, dancei Quando o olho brilhou, entendi Quando criei asas, voei… Quando me chamou, […]Read Post ›
PORQUE NON É SÓ O IDIOMA O QUE ESTÁ AMEAZADO SENÓN A NOSA PROPIA CAPACIDADE LINGÜÍSTICA, sexa cal sexa o idioma que falemos A LINGUA É PRODUCCIÓN, a lingua produce, produce COMUNICACIÓN PRODUCE PENSAMENTO, PRODUCE CAPACIDADE POÉTICA, produce ganancia e beneficio, PRODÚCENOS como HUMANOS, prodúcenos como FELICIDADE A lingua é PRODUCCIÓN, de aí os […]Read Post ›
Dia não De paisagens mentirosas de luar e alvoradas de perfumes e de rosas de vertigens disfarçadas. Que o poema se desnude de tais roupas emprestadas seja seco, seja rude como pedras calcinadas. Que não fale em coração nem de coisas delicadas que diga não quando não que não finja mascaradas. De vergonha se recolha […]Read Post ›
-Ai flores, ai flores do verde pino, se sabedes novas do meu amigo! Ai Deus, e u é? Ai, flores, ai flores do verde ramo, se sabedes novas do meu amado! Ai Deus, e u é? Se sabedes novas do meu amigo, aquel que mentiu do que pos comigo! Ai Deus, e u é? Se […]Read Post ›
Poema de Xoán Manuel Casado Carmona, cantado por Miro Casabella. O meu País O meu país, é verde e neboento é saudoso e antergo, é unha xente e un chan o meu pais, labrego e mariñeiro é un recuncho sin tempo, que durme nugallán Que quece na lareira, aló na carballeira bota a rir […]Read Post ›
